تنگی کانال نخاعی، عارضه ایی است که در صورت تنگ بودن مجرای ستون فقرات و فشار به ریشه عصبی ایجاد می گردد. این عارضه معمولا کمر و گردن را درگیر می گند و منجر به درد می شود. برخی افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی ممکن است علائمی نداشته باشند اما برخی دیگر ممکن است علائمی مانند درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف عضلانی داشته باشند. این علائم می توانند در طول زمان بدتر شوند. تنگی ستون فقرات معمولاً در اثر تغییرات سایش و پارگی مربوط به آرتروز در ستون فقرات ایجاد می شود. در موارد شدید تنگی نخاع، پزشکان ممکن است جراحی را برای ایجاد فضای اضافی برای نخاع یا اعصاب توصیه کنند. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا بیشتر در این مورد بدانید.
دلایل ابتلا به تنگی کانال نخاعی
عارضه تنگی نخاعی یکی از بیماری های شایع ستون فقرات می باشد. این بیماری معمولا زمینه وراثتی دارد. اما در برخی موارد به دلیل رشد بیش از حد استخوان، فتق دیسک، رابط های ضخیم، تومورها و آسیب های ستون فقرات ایجاد می گردد.
علائم تنگی کانال نخاعی
این بیماری دارای عوارضی نظیر بی حس یا گزگز در ناحیه دست، بازو، پا یا ساق پا، ضعف در دست، بازو، پا یا ساق پا، مشکلات راه رفتن و تعادل، گردن درد و در موارد حاد، بی اختیاری ادرار و مدفوع و کمر درد مزمن می باشد. در صورت رخ دادن این عارضه در کمر منجر به کمر درد شدید می گردد.
درمان تنگی کانال نخاعی
درمان تنگی کانال نخاعی به محل و شدت علائم آن بستگی دارد. برای آگاهی از درمان مناسب خود می بایست با پزشک مشورت کنید. اگر علائم شما خفیف است یا هیچ علائمی ندارید، پزشک ممکن است با ویزیت های منظم، وضعیت شما را پیگیری و کنترل کند. پزشک شما همچنین ممکن است روش های خود مراقبتی در منزل را به شما پیشنهاد دهد. در صورتی که این توصیه ها اثر گذار نباشد، فیزیوتراپی یا دارو درمانی انجام می شود. در نهایت جراحی نیز می تواند آخرین گزینه ی درمانی باشد.
دارو درمانی
مسکن ها: داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن و استامینوفن ممکن است برای کاهش موقتی درد ناشی از تنگی نخاع مصرف شود. این دارو ها برای مدتی کوتاه و به طور موقتی استفاده می شوند، چرا که شواهد کمی مبتی بر تاثیر بلند مدت آنها وجود دارد. در مورد درمان آسیب ستون فقرات بیشتر بدانید.
داروهای ضد افسردگی: مصرف دوزهای شبانه داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین، می تواند به کاهش درد مزمن کمک کند.
داروهای ضد تشنج: برخی از داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین و پره گابالین برای کاهش درد ناشی از اعصاب آسیب دیده استفاده می شود.
فیزیوتراپی
در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی، عدم فعالیت به جهت کاهش درد بسیار رایج است اما همین امر ماهیچه ها را ضعیف کرده و سبب افزایش درد می شود. فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد که به موارد زیر کمک کند:
- افزایش قدرت و استقامت شما
- حفظ انعطاف و ثبات ستون فقرات
- بهبود بخشیدن به تعادل
تزریق استروئید
ریشه های عصبی در نواحی که تنگ شده ممکن است ملتهب و دردناک شوند. اگرچه تزریق یک داروی استروئیدی (کورتیکواستروئید) به فضای اطراف بافت های نرم، تنگی کانال نخاعی را برطرف نمی کند اما می تواند به کاهش التهاب و تسکین بخشی از درد کمک کند. لازم به ذکر است که تزریق استروئید برای همه اثر گذار نیست و و تزریق مکرر استروئید می تواند استخوان ها و بافت همبند اطراف آن را ضعیف کند، بنابراین تزریق استروئید تنها چندبار در سال امکان پذیر است.
درمان با کاهش فشار
در این روش، از ابزارهای سوزن مانند برای برداشتن بخشی از رباط ضخیم پشت ستون فقرات استفاده می شود تا فضای کانال نخاعی بیشتر شود و ایمپینجمنت (وضعیت دردناک ناشی از مالش یا فشار بر روی تاندون، عصب و غیره توسط ساختارهای مجاور) ریشه عصبی برطرف شود. این درمان تنها برای بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی و دارای رباط زخیم مناسب است. در مورد درمان قطعی دیسک کمر بیشتر بدانید.
جراحی
در صورتی که سایر درمان‌ها موثر نباشند یا در اثر علائم ناشی از تنگی کانال نخاعی دچار از کارافتادگی شده باشید، ممکن است جراحی انجام شود. هدف از این جراحی کاهش فشار بر روی نخاع یا ریشه های عصبی با ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی است. جراحی نخاع و ستون فقرات برای رفع فشار ناحیه تنگی کانال نخاعی بوده و قطعی ترین راه برای از بین بردن تنگی نخاع است.
برخی از روش های جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی عبارتند از:
لامینکتومی: این روش قسمت پشتی (لامینا) مهره آسیب دیده را از بین می برد. لامینکتومی جراحی رفع فشار نیز نامیده می شود زیرا با ایجاد فضای بیشتر در اطراف اعصاب، فشار روی اعصاب را کاهش می دهد. در برخی موارد، برای حفظ استحکام ستون فقرات، ممکن است لازم باشد آن مهره با عمل فیوژن ستون فقرات به مهره های مجاور متصل شود.
لامینوتومی: این روش تنها بخشی از لامینا را حذف می کند، و معمولا سوراخ بزرگی برای کاهش فشار در یک نقطه ی خاص ایجاد می کند.
لامینوپلاستی: این روش فقط بر روی مهره های گردن (ستون فقرات گردنی) انجام می شود. لامینوپلاستی با ایجاد یک مفصل بر روی لامینا، فضای داخل کانال نخاعی را باز می کند.
جراحی کم تهاجمی: این رویکرد استخوان یا لامینا را به گونه‌ای برمی دارد که آسیب به بافت سالم مجاور را کاهش دهد. در این عمل نیاز به انجام فیوژن کمتر است. اگرچه فیوژن روش مناسبی برای تثبیت ستون فقرات و کاهش درد است،اما با اجتناب از آن می توان از خطرات احتمالی مانند درد و التهاب و بیماری پس از جراحی در بخش‌های مجاور ستون فقرات جلوگیری کرد. جراحی کم تهاجمی علاوه بر اینکه نیاز به انجام فیوژن ستون فقرات را کاهش می دهد، دوره نقاهت آن نیز کوتاه تر است.
هزینه درمان تنگی کانال نخاعی
هزینه درمان تنگی کانال نخاعی بسته به حاد بودن مشکل، نوع درمان پیشنهادی و تخصص پزشک متفاوت می باشد. به منظور اطلاع دقیق باید به جراح مغز و اعصاب مراجعه نمایید.
کلام آخر
تنگی کانال نخاعی عارضه ایی است که منجر به عوارضی نظیر درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف عضلانی می گردد. این عارضه در صورت عدم درمان ممکن است حاد شود و مشکلاتی را برای فرد ایجاد نماید. امروزه با وجود پیشرفت های صورت گرفته این عارضه درمان دارد و فرد می تواند تا آخر عمر از شر عوارض آن رهایی یابد.
