آلزایمر رایج‌ترین بیماری زوال عقل است و به علت تجمع پروتئین‌ها در مغز ایجاد می شود که به نورون‌ها (سلول‌های مغز) آسیب وارد می‌کند و در نهایت باعث از بین رفتن آن‌ها می‌شود. این بیماری باعث کاهش قابل توجهی در میزان توانایی‌های شناختی مانند حافظه، درک، تمرکز و رفتار فرد می شود. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا بیشتر در مورد آلزایمر و درمان آن بدانید.
درمان آلزایمر
آلزایمر بیماری پیش‌رونده‌ای می‌باشد که به مرور زمان بدتر می‌شود. تاکنون هیچ درمان قطعی برای آن وجود نداشته است اما برخی درمان ها وجود دارد که می‌تواند علائم را کنترل کند، پیشرفت بیماری را کاهش دهد و زندگی بیماران را تا حدودی بهبود ببخشد. به طور کلی آلزایمر منجر به از بین رفتن حافظه و ادراک شخص می گردد به گونه ایی که در مراحل پیشرفته ممکن است هویت و محل زندگی خود را فراموش کند و موقعیت مکانی و زمانی خود را تشخیص ندهد. در مورد تومور مغزی بیشتر بدانید.
علائم شایع بیماری
آلزایمر باعث از دست دادن حافظه و سایر تغییرات شناختی می‌شود.
- از دست دادن حافظه معمولاً علامتی است که قبل از باقی علائم بروز می‌کند. حافظه کوتاه مدت زودتر آسیب می‌بیند. در ابتدا فرد بیمار ممکن است هر چیزی را فراموش کند مانند روزهای هفته، مکان پارک ماشین یا پرداخت قبض‌های ماهانه، با پیشرفت بیماری حافظه بلند مدت نیز آسیب می‌بیند که این موضوع بسیار ناراحت کننده می‌باشد. افرادی که در مراحل پایانی بیماری قرار دارند اغلب به یاد نمی‌آورند که چه کسی هستند یا اینکه اعضاء خانواده آن‌ها چه کسانی می‌باشند.
- اختلال‌های عملکردی و شناختی: افراد مبتلا به آلزایم عملکردهای اجرایی مانند مهارت‌های فردی، فرآیندهای ذهنی جهت برنامه‌ریزی، حل مشکلات، تمرکز، کنترل عواطف و مقابله با فوریت‌ها را از دست می‌دهند. سرانجام در انجام فعالیت‌های روزمره مانند لباس پوشیدن، حمام رفتن و رفتن به دستشویی نیز دچار مشکل می‌شوند و لازم است که فردی از آن‌ها مراقبت نماید.
- معمولاً قبل از اینکه خود فرد متوجه بیماری شود، خانواده و اطرافیان متوجه مشکل او می‌شوند. خانواده اغلب علائم را با افسردگی به اشتباه می‌گیرند و ممکن است در مراحل اولیه به دنبال درمان نباشند. در صورتی که یکی از علائم ذکر شده را در اعضاء خانواده خود مشاهده کردید باید در اولین فرصت به پزشک متخصص مراجعه نمایید. در مورد تومور هیپوفیز بیشتر بدانید.
علل بیماری آلزایمر
آلزایمر به علت تجمع دو نوع پروتئین (آمیلوئيد و تائو) در مغز ایجاد می‌شود. علت اینکه چرا این اتفاق رخ می دهد هنوز مشخص نشده است. با تجمع آمیلوئید پلاک‌هایی در مغز تشکیل می‌شود که به نورون‌ها آسیب وارد می کند و در نهایت باعث مرگ آن‌ها می شود. با تجمع تائو، سلول‌ها مغزی در هم پیچیده می‌شوند و از ایجاد اتصالات مهم توسط نورون‌ها جلوگیری می‌شود. با گذشت زمان این پلاک‌ها و گره‌ها باعث کوچک شدن بعضی مناطق در مغز می‌شود که منجر به کاهش عملکرد آن مناطق خواهد شد. قسمت‌هایی که زودتر دچار زوال می‌شوند همان مناطقی هستند که مسئول خاطرات هستند. داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به آلزایمر یکی از عواملی است که احتمال مبتلا شدن به آلزایمر را افزایش می‌دهد. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادرها مبتلا به آلزایمر شده باشد احتمال ابتلا به آلزایمر 10 تا 30 درصد افزایش می‌یابد، افرادی که دو یا چند فرد از اعضاء خانواده آن‌ها درگیر آلزایمر بوده است سه برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند. در مورد تومورهای قاعده جمجمه بیشتر بدانید.
نحوه تشخیص آلزایمر
هیچ بیومارکر یا آزمایشی وجود ندارد که توسط آن بشود بیماری آلزایمر را تشحیص داد. پزشک با انجام یک معاینه فیزیکی کامل، انجام یک سری تست‌های شناختی، آزمایش خون و با در نظر گرفتن علائم دیگر می‌تواند این بیماری را از سایر اختلالات تشخیص دهد. آزمون‌ها به طور مشخص نحوه عملکرد حافظه و مهارت‌های عملکرد اجرایی را ارزیابی می‌کند. ممکن است جهت معاینات دقیق‌تر به پزشک متخصص مغز و اعصاب و یا روانپزشک ارجاع داده بشوید. برای مشاهده ساختار مغز سی‌تی‌اسکن و یا ام‌آرآی ممکن است احتیاج باشد. در تصویربرداری‌های مغزی آتروفی (کوچک شدن) قسمت‌های مختلف مغز و یا تغییرات دیگر مشخص می‌باشد. انجام آزمایش‌های بیشتر ممکن است توسط متخصص مغز و اعصاب پیشنهاد شود. آلزایمر به مرور و در طی سال‌ها به آرامی پیشرفت می‌کند. فرد بیمار و خانواده او ممکن است متوجه تغییرات کوچکی در حافظه یا رفتار بیمار شوند به طور مثال فراموش کردن کلمات یا به کار بردن واژه‌های اشتباه، مشکل در به یادآوردن اسامی اشیایی که نام آن‌ها کمی سخت و پیچیده است و …
درمان آلزایمر
همان‌طور که پیشتر گفته شد این بیماری درمان ندارد و تمام کمک پزشکی در جهت کنترل علائم، کاهش پیشرفت بیماری، جلوگیری از عوارض بیماری و کمک به بیمار جهت مدیریت زندگی خود می‌باشد. در این راستا درمان‌های زیر پیشنهاد می‌شود:
- دارو درمانی: با از بین رفتن سلول‌های مغزی، انتقال‌دهنده‌های عصبی سلول‌های مغزی کاهش می‌یابند. استفاده از داروهایی که می‌تواند انتقال دهنده‌های عصبی مغز را تقویت کنند و پیشرفت بیماری را به تعویق بیندازند مانند دونپزیل، گالانتامین و ریواستیگمین می‌تواند به کاهش روند بیماری کمک نماید.
- حمایت و مشاوره‌های درمانی: درمان‌های فیزیکی، حمایت شغلی، گفتار درمانی و تغذیه درمانی اجزاء مهم درمان آلزایمر هستند. این درمان‌ها تا زمانی که امکان داشته باشد به بیمار کمک می‌کند تا بتواند استقلال خود را حفظ کند و فعالیت های روزمره خود را به تنهایی انجام دهد. گروه‌های درمانی می‌توانند خانواده بیمار را نیز تحت حمایت و مشاوره قرار دهند تا در طول زمان با نیازهای بیمار سازگار شوند، لازم به ذکر است که برنامه‌ریزی‌های طولانی مدت برای بیمار و خانواده او باید بخشی از روند درمان حمایتی باشد.
هزینه درمان آلزایمر
هزینه درمان آلزایمر بسته به پیشرفته بودن بیماری، درمان پیشنهادی، داروی تجویزی و … متفاوت می باشد. برای تعیین هزینه دقیق باید مورد معاینه جراح مغز و اعصاب قرار بگیرید.
کلام آخر
بیماری آلزایمر یک بیماری پیشرونده است که به دنبال از بین رفتن سلول های مغزی ایجاد می شود. این بیماری در صورت تشخیص زود هنگام می تواند مدیریت شود و از پیشرفته شدن آن جلوگیری گردد. بنابراین ضروری است که در صورت وجود عوارض آلزایمر هرچه سریعتر به متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود. در مورد درمان قطعی دیسک کمر بیشتر بدانید.
