درمان قطعی دیسک کمر با بهترین روش

دیسک کمر یکی از عارضه های شایع در میان جوامع امروزی می باشد. این بیماری منجر به اختلال در راه رفتن و انجام فعالیت های روزانه می گردد. برای درمان دیسک کمر روش های مختلفی وجود دارد که با توجه به شدت آسیب دیدگی می تواند توسط پزشک تجویز گردد. به منظور درمان دیسک کمر در اکثر موارد روش های غیر جراحی توصیه می شوند و در صورت عدم بهبود بیمار ظرف یک الی دو ماه، پزشک معالج روش های جراحی را تجویز می نماید. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا بیشتر در مورد درمان دیسک کمر بدانید.

دسترسی آسان به مهم‌ترین بخش‌های مقاله

مراقبت های بعد از جراحی

جراحی دیسک کمر

درمان غیر جراحی

اگر فرصت کافی برای مطالعه این مقاله ندارید حتما خلاصه‌ای از آن را در پادکست زیر گوش دهید.

دیسک کمر چیست؟

ستون مهره ها ساختاری در بدن انسان است که یکپارچه نبوده و دارای دو بخش بافت استخوانی و بافتی غضروفی مانند است. این بخش که استخوان ها را به یکدیگر متصل می کند، از بافت های غضروفی تشکیل شده است. دیسک های کمر به لحاظ موقعیت بسیار حساس هستند و شامل طناب نخایی که عصب های اصلی حرکتی و حسی از آن نشات می گیرد، می باشد. این ریشه های عصبی دقیقا در کنار دیسک ها قرار گرفته است. دیسک کمر در صورت در رفتگی یا فتق می تواند باعث به وجود آمدن مشکلات جدی نخایی شود.

آناتومی دیسک کمر

ستون فقرات قابل توجه و پیچیده است و درک اولیه آناتومی و عملکرد آن برای بیمارانی که اختلالات ستون فقرات را مدیریت می کنند بسیار مهم است.

سه عملکرد اصلی ستون فقرات عبارتند از:

• محافظت از نخاع، ریشه های عصبی و چندین اندام داخلی بدن
• ارائه پشتیبانی و تعادل ساختاری برای حفظ وضعیت عمودی
• فعال کردن حرکت انعطاف پذیر ستون فقرات و بدن

ستون فقرات به چهار ناحیه اصلی تقسیم می شود: گردنی، سینه ای، کمری و خاجی. هر منطقه دارای ویژگی ها و عملکردهای خاصی است. بنابراین ستون فقرات خود به چهار بخش تقسیم می شود که شامل دنبالچه نمی شود:

    مهره های گردنی (C1-C7): در گردن قرار دارند

    مهره های سینه ای (T1-T12): در قسمت فوقانی پشت قرار گرفته و به قفسه سینه متصل است.

    مهره های کمری (L1-L5): در قسمت پایین کمر قرار دارند

    مهره های خاجی (S1-S5): در لگن قرار دارند

دیسک کمر چه کمکی به عملکرد ستون فقرات می کند؟

استخوان های ستون فقرات نمی توانند به دلیل بافت سختی که دارند به طور مستقیم روی یکدیگر حرکت کنند و یا در جهت های مختلف به حرکت بدن کمک کنند لذا با کمک دیسک کمر، حرکت ستون فقرات راحت تر شده و به علاوه هنگام راه رفتن از برخورد قطعات دیسک به یکدیگر جلوگیری می کند. این موضوع سبب کاهش مقدار ساییدگی دیسک ها به یکدیگر و از بین رفتن آن ها می شود.

ساییدگی دیسک ها در افرادی که به آرتوروز دچار می شوند کاملا ملموس است. در بیشتر موارد اشخاص مبتلا به آرتوروز بافت دیسک خود را از دست داده و دچار سختی در حرکت کردن و احساس درد می شوند. علاوه بر تمام مطالب گفته شده دیسک کمر به افراد کمک میکند تا بتوانند بدون آسیب دیدگی بارهای سنگینی را بلند کنند اما باید توجه داشت که اگر این بارها از حد معینی سنگین تر باشند می توانند باعث در رفتگی دیسک کمر شوند که مشکلی دردناک برای بیمار می باشد.

دیسک های کمر از چه قسمت هایی تشکیل شده اند؟

دیسک های کمر خود دارای دو بخش هستند: حلقه ی دیسک و هسته ی دیسک:

• حلقه ی دیسک کمر: دارای لایه های در هم تنیده و از جنس کلاژن هستند که به نام  آنالوس فیبروزوس شناخته می شوند.

• هسته ی دیسک کمر: این بخش از دیسک کمر از جنس ژلاتینی بوده و به نام نوکلئوس پولپوزوس شناخته می شود.

عارضه فتق دیسک چیست؟

فتق دیسک زمانی اتفاق می‌افتد که مرکز ژل مانند دیسک شما از طریق ضربه پاره شود. ممکن است از اصطلاحات مختلفی برای توصیف فتق دیسک استفاده شود. دیسک برآمده زمانی رخ می دهد که به اعصاب فشار وارد کند. فتق واقعی دیسک (که دیسک پارگی یا لیز خورده نیز نامیده می شود) زمانی رخ می دهد که حلقۀ دیسک ترک خورده یا پاره می شود و به مرکز پر از ژل اجازه می دهد به بیرون فشرده شود. گاهی اوقات فتق آنقدر شدید است که یک قطعه آزاد ایجاد می شود، یعنی یک قطعه کاملاً از دیسک جدا شده و در کانال نخاعی قرار می گیرد.

اکثر فتق‌های دیسک در ستون فقرات کمری اتفاق می‌افتند، جایی که اعصاب نخاعی از بین مهره‌های کمری خارج می‌شوند و سپس دوباره به هم می‌پیوندند و عصب سیاتیک را تشکیل می‌دهند که از پایین پای شما می‌گذرد. ​​روی دیواره سخت دیسک مواد ژلی اعصاب نخاعی شما را تحریک می کند و چیزی شبیه تحریک شیمیایی ایجاد می کند. بنابراین درد این عارضه ناشی از التهاب و تورم عصب نخاعی ناشی از فشار دیسک فتق است. با گذشت زمان، فتق تمایل به کوچک شدن پیدا می کند و ممکن است تسکین جزئی یا کامل درد را تجربه کنید.

دلایل ایجاد فتق

دیسک ها ممکن است به دلیل آسیب و بلند کردن نامناسب اشیا برآمدگی یا فتق ایجاد کنند یا می توانند خود به خود ایجاد شوند. پیری نقش مهمی در ابتلا به این عارضه دارد. با افزایش سن، دیسک های فرد خشک و سخت تر می شوند. دیواره بیرونی فیبری سخت دیسک ممکن است ضعیف شود. هسته ژل مانند ممکن است از طریق پارگی در دیواره دیسک برآمده یا پاره شود و هنگام لمس عصب باعث ایجاد درد شود. ژنتیک، سیگار کشیدن و تعدادی از فعالیت های شغلی و تفریحی ممکن است منجر به انحطاط زودهنگام دیسک شود. این بیماری ممکن است در دیسک گردن و دیسک کمر اتفاق بیافتد.

فتق دیسک زمانی اتفاق می‌افتد که مرکز ژل مانند دیسک از یک ناحیه ضعیف در دیواره بیرونی پاره می‌شود. درد پشت یا پا، بی حسی یا سوزن سوزن شدن ممکن است زمانی ایجاد شود که مواد دیسک با یک عصب نخاعی تماس یا فشرده شود. درمان این عارضه با استراحت، مسکن، تزریق نخاعی و فیزیوتراپی قابل بهبود است. اکثر افراد در 6 هفته بهبود می یابند و به فعالیت عادی باز می گردند. در صورت تداوم علائم، ممکن است جراحی توصیه شود.

در واقع در صورت بیرون زدگی مواد ژل مانند، تحریک اعصاب ستون فقرات اتفاق می افتد. این عارضه چیزی شبیه تحریک شیمیایی ایجاد می کند و منجر به درد ناشی از التهاب و تورم عصب نخاعی ناشی از فشار دیسک فتق می گردد. با گذشت زمان، فتق تمایل به کوچک شدن پیدا می کند و ممکن است تسکین جزئی یا کامل درد را تجربه کنید. در بیشتر موارد، کمردرد ویا درد پا در حدود 6 هفته برطرف خواهد شد.

انواع دیسک کمر

دیسک کمر در همه ی افراد وجود دارد اما منظور از دیسک کمر حالتی است که فرد دچار مشکل و یا درد ناشی از مشکل در دیسک کمر شده است که با توجه به نوع آن پزشک متخصص روش درمان دیسک کمر را برای بیمار تجویز می کند. با جراحی نخاع و ستون فقرات می توان اکثر این بیماری ها را درمان کرد. در ادامه مواردی از دیسک کمر را بیان خواهیم کرد:

• دیسک کمری که به لحاظ فیوزیولوژیکی درست کار نمی کند: در این حالت ساختار دیسک سالم است اما به دلیل عدم عملکرد درست بیمار دچار درد های سیاتیکی می شود.
• دیسک هایی که دهیتراته شده اند: دیسک ها آب خود را از دست می دهند و نمی توانند عملکرد درستی داشته باشند در ام آر ای بیماران مبتلا به این مشکل رنگ دیسک ها به خاکستری میزند.
• دیسک هایی که در آن ها ترک دیده می شود: این ترک ها در سطح حلقه ی خارجی دیسک اتفاق  می افتد و به صورت طولی یا شعاعی می باشد.
• دیسک هایی که دچار برجستگی شده اند: این مدل از دیسک ها به حالت برجسته تر نسبت به دیسک های طبیعی هستند. دیسک طبیعی باید نسبت به کناره ها اندکی فررفتگی داشته باشد و هم سطح مهره های بالایی و پایینی ستون مهره ها قرار بگیرد.
• پارگی و یا فتق دیسک: در این موارد حلقه ی دیسک شکاف برداشته و همه محتویات هسته ی آن به بیرون از دیسک رفته و به کانال نخاعی راه پیدا می کند.
• کاهش ارتفاع دیسک: در این حالت که به کلپس معروف است  ارتفاع طبیعی دیسک کم شده و دیسک کوچکتر از حد معمول در ام آر ای مشخص می شود و به جای آن داخل ام آر ای هوا دیده می شود.
• بیماری دژنراتیو دیسک: با فرسودگی طبیعی دیسک ها، خارهای استخوانی شکل می گیرد و مفاصل فاست ملتهب می شوند. دیسک ها خشک می شوند و منقبض می شوند و انعطاف پذیری و خاصیت بالش را از دست می دهند. فضای دیسک کوچکتر می شود. این تغییرات منجر به تنگی یا فتق دیسک می شود
• برآمدگی یا فتق دیسک: ماده ژل مانند درون دیسک می تواند از ناحیه ضعیف دیواره اطراف (حلق) برآمده یا پاره شود. تحریک و تورم زمانی رخ می دهد که این ماده به بیرون فشرده شود و به طور دردناکی روی عصب فشار بیاورد.

بدترین نوع دیسک کمر

بدترین نوع دیسک های کمر شامل موارد زیر هستند:

• دیسک های بزرگی که باعث فشار به کل رشته های نخاعی می شوند به نحوی که فرد دچار بی اختیاری مدفوع، ادرار و یا دچار فلج شدن در دو پا می شود.

• آسیب دیدگی دیسک های 4 و 5 که در روزهای اول درد بسیار شدیدی را در بیمار به وجود می آورد و در ادامه درد بیمار کم شده و می تواند موجب ایجاد فلج شدگی در پای بیمار شود.

مزایای درمان دیسک کمر چیست؟

دیسک کمر منجر به درد در این ناحیه، کاهش کیفیت زندگی، دشواری فعالیت و محدودیت در حرکت می گردد. دیسک کمر به دلیل اعمال فشار به ریشه عصبی منجر به درد می گردد. با درمان دیسک کمر می توان از شر این عوارض خلاصی یافت. در این قسمت آزاد سازی ریشه عصبی در نتیجه جراحی دیسک کمر قابل مشاهده است.

علائم دیسک کمر چیست؟

علائم فتق دیسک بسته به محل فتق و پاسخ بیمار به درد بسیار متفاوت است. اگر فتق دیسک کمر دارید، ممکن است دردی را احساس کنید که از ناحیه کمر، پایین یک یا هر دو پا، و گاهی اوقات به پاهای شما (که سیاتیک نامیده می شود) منتشر می شود. ممکن است دردی مانند شوک الکتریکی را احساس کنید که چه در حالت ایستاده، چه راه رفتن یا نشستن شدید باشد. فعالیت هایی مانند خم شدن، بلند کردن، چرخاندن و نشستن ممکن است باعث افزایش درد شود. خوابیدن صاف به پشت با زانوهای خم شده ممکن است راحت ترین حالت باشد زیرا فشار رو به پایین روی دیسک را کاهش می دهد. گاهی اوقات درد با بی حسی و گزگز در ساق یا پای شما همراه است. ممکن است دچار گرفتگی یا اسپاسم عضلانی در پشت یا ساق پا شوید.

علاوه بر درد، ممکن است ضعف عضلات پا، یا از دست دادن رفلکس زانو یا مچ پا نیز داشته باشید. در موارد شدید، ممکن است دچار افتادگی پا (هنگام راه رفتن پای شما می‌افتد) یا از دست دادن کنترل روده یا مثانه شوید. اگر ضعف شدید پا یا مشکل در کنترل عملکرد مثانه یا روده دارید، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

چه کسانی به دیسک کمر دچار می شوند؟

فتق دیسک در افراد 30 تا 40 ساله شایع‌تر است، اگرچه افراد میانسال و مسن‌تر اگر درگیر فعالیت‌های بدنی شدید باشند کمی بیشتر در معرض خطر قرار دارند. فتق دیسک کمر یکی از شایع ترین علل کمردرد است که با درد ساق پا همراه است و 15 برابر بیشتر از فتق دیسک گردن (گردن) رخ می دهد. فتق دیسک در 8 درصد مواقع در ناحیه گردن (گردن) و تنها 1 تا 2 درصد از مواقع در ناحیه فوقانی تا وسط پشت (سینه) رخ می دهد. این افراد اغلب به کمر درد مزمن دچار هستند.

کاندیدای مناسب استفاده از درمان های دیسک

اگر موارد زیر را دارید ممکن است کاندیدای درمان دیسک کمر و درمان آسیب ستون فقرات باشید:

• تست های تشخیصی (MRI، CT، میلوگرام) که فتق دیسک را نشان می دهد

• درد، ضعف یا بی حسی قابل توجه در ساق یا پای شما

• پا درد (سیاتیک) بدتر از کمر درد است

• علائمی که با فیزیوتراپی یا دارو بهبود نیافته اند

• ضعف پا، از دست دادن احساس در ناحیه تناسلی، و از دست دادن کنترل مثانه یا روده (سندرم دم اسبی)

   دیسک کمر چگونه تشخیص داده می شود؟

هنگامی که برای اولین بار درد را تجربه کردید، با پزشک خانواده خود مشورت کنید. پزشک شما یک تاریخچه پزشکی کامل می گیرد تا علائم بیمار، هرگونه آسیب یا شرایط قبلی را درک کند و تعیین کند که آیا عادت های سبک زندگی باعث ایجاد درد می شود یا خیر. سپس یک معاینه فیزیکی برای تعیین منبع درد انجام می شود و از نظر ضعف یا بی حسی عضلانی آزمایش می شود.

پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از مطالعات تصویربرداری زیر را تجویز کند: اشعه ایکس، اسکن MRI، میلوگرام، سی تی اسکن یا EMG. بر اساس نتایج، ممکن است برای درمان به متخصص مغز و اعصاب، ارتوپد یا جراح مغز و اعصاب ارجاع داده شوید.

• اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI): یک آزمایش غیر تهاجمی است که از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی استفاده می کند تا نمای دقیقی از بافت های نرم ستون فقرات شما ارائه دهد. برخلاف اشعه ایکس، اعصاب و دیسک ها به وضوح قابل مشاهده هستند. مMRI می تواند تشخیص دهد که کدام دیسک آسیب دیده است و آیا فشار عصبی وجود دارد یا خیر. همچنین می تواند رشد بیش از حد استخوان، تومورهای نخاعی یا آبسه را تشخیص دهد.
• میلوگرام: یک اشعه ایکس تخصصی است که در آن رنگ  به کانال نخاعی تزریق می شود. سپس یک فلوروسکوپ اشعه ایکس تصاویر تشکیل شده توسط رنگ را ثبت می کند. رنگ مورد استفاده در میلوگرام در عکس اشعه ایکس سفید دیده می شود و به پزشک اجازه می دهد نخاع و کانال را با جزئیات مشاهده کند. میلوگرام‌ها می‌توانند فتق دیسک، رشد بیش از حد استخوان، تومورهای نخاعی و آبسه نشان دهند. سی تی اسکن ممکن است به دنبال این آزمایش انجام شود.
• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT): یک آزمایش غیر تهاجمی است که از یک پرتو اشعه ایکس و یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویر دو بعدی از ستون فقرات شما استفاده می کند. ممکن است با رنگ (ماده کنتراست) تزریق شده به جریان خون شما انجام شود. این تست به ویژه برای تایید اینکه کدام دیسک آسیب دیده است مفید است.
• الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی (NCS): تست EMG فعالیت الکتریکی عضلات شما را اندازه گیری می کند. سوزن های کوچکی در ماهیچه های شما قرار می گیرد و نتایج روی دستگاه مخصوص ثبت می شود. NCS مشابه است، اما اندازه گیری می کند که اعصاب شما چگونه سیگنال الکتریکی را از یک انتهای عصب به انتهای دیگر منتقل می کنند. این تست ها می توانند آسیب عصبی و ضعف عضلانی را تشخیص دهند.
• اشعه ایکس: مهره‌های استخوانی را در ستون فقرات شما مشاهده می‌کند و می‌تواند به پزشک شما بگوید که آیا هر یک از آنها خیلی نزدیک به هم هستند یا تغییرات آرتروز، خار استخوان یا شکستگی دارید. تشخیص فتق دیسک تنها با این آزمایش امکان پذیر نیست.

چه درمان هایی در دسترس هستند؟

درمان غیرجراحی کم تهاجمی اولین گام برای درمان پیشنهادی است و ممکن است شامل دارو، استراحت، فیزیوتراپی، تمرینات خانگی، آب درمانی، تزریق استروئید اپیدورال (ESI)، دستکاری کایروپراکتیک و مدیریت درد باشد. در اکثر موارد 80 درصد از افراد مبتلا به کمردرد در حدود 6 هفته بهبود می یابند و به فعالیت عادی باز می گردند. اگر به این درمان واکنش نشان داده نشود پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.

درمان های غیر جراحی

درمان دیسک کمر بدون جراحی به سه دسته ی کلی تقسیم بندی می شود:

• درمان های طبی: درمان هایی که با داروهای خوراکی و یا پماد انجام می شود.

• درمان های فیزیو تراپی: این درمان ها با استفاده از روش های مختلفی مثل ماساژ، کشش کمری و در برخی موارد لیزر و اشعه های ماورابنفش و ….را شامل می شود.
• درمان های پیشرفته تر مانند تزریق مواد ضد التهاب در داخل مفاصل ستون فقرات  ( فاست ها ) و داخل فضای اپیدورال و یا کاهش حجم دیسک با استفاده از لیزر از روش های درمانی نوین دیسک کمر هستند.

در ادامه به توصیف این روش ها پرداخته شده است.

خودمراقبتی چه تاثیری در درمان دیسک کمر دارد؟

در بیشتر موارد، درد ناشی از فتق دیسک ظرف چند روز بهبود می‌یابد و در عرض 4 تا 6 هفته کاملا برطرف می‌شود. محدود کردن فعالیت، یخ/گرما درمانی و مصرف داروهای بدون نسخه به بهبودی شما کمک می کند.

دارو های تجویزی درمان دیسک کمر

ممکن است پزشک مسکن‌ها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، شل‌کننده‌های عضلانی و استروئیدها را تجویز کند.

• داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی  NSAIDsمانند آسپرین، ناپروکسن (Alleve، Naprosyn)، ایبوپروفن (Motrin، Nuprin، Advil) و سلکوکسیب (Celebrex)، برای کاهش التهاب و تسکین درد استفاده می‌شوند.
•   مسکن ها، مانند استامینوفن (تیلنول)، می توانند درد را تسکین دهند، اما اثرات ضد التهابی NSAID ها را ندارند. استفاده طولانی مدت از مسکن ها و NSAID ها ممکن است باعث زخم معده و همچنین مشکلات کلیوی و کبدی شود.
• شل کننده های عضلانی، مانند متوکاربامول (روباکسین)، کاریسوپرودول (سوما) و سیکلوبنزاپرین (فلکسیریل)، ممکن است برای کنترل اسپاسم عضلانی تجویز شوند.
• ممکن است استروئیدها برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تجویز شوند. آنها به صورت خوراکی (به عنوان بسته دوز Medrol) در دوز کاهش یافته در یک دوره پنج روزه مصرف می شوند. این مزیت تسکین تقریباً فوری درد را در یک دوره 24 ساعته را دارد.

---

تزریق استروئید در درمان دیسک کمر

این روش تحت فلوروسکوپی اشعه ایکس انجام می شود و شامل تزریق کورتیکواستروئیدها و یک عامل بی حس کننده به فضای اپیدورال ستون فقرات است. دارو در کنار ناحیه دردناک برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تزریق می شود.. حدود 50 درصد از بیماران پس از تزریق اپیدورال دردشان تسکین می شوند، اگرچه نتایج معمولاً موقتی هستند.

---

فیزیوتراپی در درمان دیسک کمر

هدف فیزیوتراپی این است که به شما کمک کند هر چه زودتر به فعالیت کامل بازگردید و از آسیب مجدد جلوگیری کنید. فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند به شما روش‌های صحیح وضعیت بدنی، بلند کردن و راه رفتن را آموزش دهند و برای تقویت عضلات کمر، ساق پا و شکم با شما همکاری داشته باشد. آنها همچنین شما را به کشش و افزایش انعطاف ستون فقرات و پاهای تشویق می کنند.

درمان های جراحی

اگر علائم شما با درمان های کم تهاجمی بهبود قابل توجهی نداشته باشد، جراحی برای فتق دیسک کمر، به نام دیسککتومی، ممکن است یک گزینه باشد. همچنین در صورت مشاهده علائم آسیب عصبی مانند ضعف یا از دست دادن احساس در پاها، ممکن است جراحی نیز توصیه شود. در ادامه ویدیو مرحله ایی جراحی دیسک کمر را می توانید مشاهده کنید.

مرحله 1

مرحله 2

مرحله 3

مرحله 4

دیسککتومی میکرو جراحی

در این رو جراح یک برش 1 تا 2 اینچی در وسط پشت شما ایجاد می کند. برای رسیدن به دیسک آسیب دیده، ماهیچه های ستون فقرات بریده شده و به کناری منتقل می شوند تا مهره نمایان شود. بخشی از استخوان برداشته می شود تا بخشی از دیسک پاره شده که به عصب نخاعی شما برخورد می کند با استفاده از ابزارهای مخصوص به دقت برداشته می شود.

---

دیسککتومی میکروآندوسکوپی با حداقل تهاجمی

در این روش جراح یک برش کوچک در پشت ایجاد می کند و جز جراحی کم تهاجمی ستون فقرات است . در این جراحی لوله های کوچکی به نام گشادکننده با افزایش قطر برای بزرگ کردن تونل به مهره استفاده می شود. بخشی از استخوان برداشته می شود تا ریشه عصب و دیسک نمایان شود. جراح از آندوسکوپ یا میکروسکوپ برای برداشتن دیسک پاره شده استفاده می کند.

---

جراحی لامینکتومی دیسک کمر

این روش ابتدایی ترین روش جراحی دیسک کمر می باشد. در این روش کانال نخاعی باز می گردد و ریشه عصبی را به کناری زده می شود و مشکل دیسک کمر درمان می گردد.

---

جراحی میکروسکوپی دیسک کمر

این روش شبیه روش لامینکتومی است ولی ما شکاف کمتری داده می‌شوند و مقدار کمتری از استخوان لامینا برداشته می شود.

---

جراحی آندوسکوپی دیسک کمر

در این روش کانال نخاعی دستکاری نمی‌شود و با ایجاد سوراخ بین مهره ای سوزنی اقدام به ورود به دیسک و درمان می گردد.

---

جراحی دیسک کمر با لیزر

جراحی لیزر دیسک کمر و جراحی لیزر دیسک گردن در مواردی که دیسک کامل پاره نشده است کاربرد دارد. در این روش اشعه لیزر از طریق سوزن و به کمک یک فیبر نوری وارد فضای دیسکی می‌گردد.

آزمایشات بالینی روش های درمانی

کارآزمایی‌های بالینی، مطالعات تحقیقاتی هستند که در آن درمان‌های جدید – داروها، تشخیص‌ها، رویه‌ها و سایر روش‌های درمانی – بر روی افراد آزمایش می‌شوند تا ببینند آیا درمان ها ایمن و مؤثر هستند یا خیر. تحقیقات همیشه برای بهبود استاندارد مراقبت های پزشکی انجام می شود.

اقدامات قبل از جراحی دیسک کمر

• در مطب پزشک، رضایت نامه و سایر فرم ها را امضا می کنید تا جراح از سابقه پزشکی شما (آلرژی، داروها/ویتامین ها، سابقه خونریزی، واکنش های بیهوشی، جراحی های قبلی) مطلع شود.

•  در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید (مکمل های با نسخه، بدون نسخه و گیاهی) پزشک باید اطلاع داشته باشد.

• آزمایشات قبل از جراحی (مانند آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، اشعه ایکس قفسه سینه) ممکن است چند روز قبل از جراحی انجام شود.

•  با پزشک در مورد مراقبت های اولیه خود در مورد قطع مصرف برخی داروها مشورت کنید.

•  در مورد مصرف داروهایی که جراح شما توصیه می کند دقت کامل داشته باشید.

• ۷ روز قبل از عمل، مصرف تمام داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (ایبوپروفن، ناپروکسن و غیره) و رقیق‌کننده‌های خون (کومادین، آسپرین، پلاویکس و غیره) را قطع کنید.

•  استفاده از نیکوتین و نوشیدن الکل را 1 هفته قبل و 2 هفته بعد از عمل برای جلوگیری از خونریزی و مشکلات التیام قطع کنید.

• قبل از جراحی استحمام کنید و تمیز باشید.

در صورتی که نیاز به وقت جراحی دارید فرم زیر را پر کنید.

نام و نام خانوادگی

شماره همراه

ارسال

پیام شما ارسال شد

خطایی رخ داده است

صبح جراحی

• بعد از نیمه شب قبل از عمل، چیزی نخورید یا ننوشید (مگر اینکه بیمارستان خلاف این را به شما بگوید). ممکن است داروهای مجاز را با یک جرعه کوچک آب مصرف کنید.
• با استفاده از صابون آنتی باکتریال دوش بگیرید. لباس های تازه شسته و گشاد بپوشید.

• کفش های پاشنه تخت با پشت بسته بپوشید.

• آرایش، گیره مو، لاک ناخن و غیره را پاک کنید.

• تمام اشیاء قیمتی و جواهرات را در خانه بگذارید.

• فهرستی از داروها را همراه با دوزها و ساعات مصرف معمولاً همراه داشته باشید.

• فهرستی از حساسیت به دارو یا غذا همراه داشته باشید.

• 2 ساعت قبل (مرکز جراحی 1 ساعت قبل) از زمان برنامه ریزی شده جراحی خود برای تکمیل مدارک لازم و کارهای قبل از عمل در بیمارستان حاضر شوید. یک متخصص بیهوشی با شما صحبت می کند و اثرات بیهوشی و خطرات آن را توضیح می دهد.

• داشتن همراه در اکثر موارد الزامی است.

مراقبت های بعد از جراحی دیسک کمر کم تهاجمی

پس از به هوش آمدن، فشار خون، ضربان قلب و تنفس کنترل خواهد شد. هر دردی برطرف خواهد شد پس از بیدار شدن، می توانید حرکات ملایم (نشستن روی صندلی، راه رفتن) را شروع کنید. اکثر بیماران می توانند در همان روز به خانه بروند. سایر بیماران می توانند طی 1 تا 2 روز از بیمارستان مرخص شوند. حتماً یک نفر در خانه داشته باشید که در 24 تا 48 ساعت اول به شما کمک کند.

دستورالعمل های مراقبت در منزل جراح را به مدت 2 هفته پس از جراحی یا تا زمان ملاقات بعدی خود دنبال کنید. به طور کلی می توان انتظار داشت:

• از خم شدن یا چرخاندن کمر خودداری کنید.

• چیزی سنگین تر از 5 پوند بلند نکنید.

• هیچ فعالیت شدید از جمله کار در حیاط، کارهای خانه و رابطه جنسی نداشته باشید.

• 2 تا 3 روز اول یا هنگام مصرف داروهای مسکن یا شل کننده های عضلانی رانندگی نکنید. اگر درد شما به خوبی کنترل شده است، می توانید رانندگی کنید.

• الکل ننوشید. نوشیدن الکل خون را رقیق می کند و خطر خونریزی را افزایش می دهد. همچنین الکل را با داروهای ضد درد مخلوط نکنید.

مراقبت از موضع جراحی دیسک کمر کم تهاجمی

• اگر چسب پوستی درمابوند برش شما را بپوشاند، ممکن است روز بعد از جراحی دوش بگیرید. هر روز به آرامی محل را با آب و صابون بشویید. چسب را مالش ندهید یا نچینید و خشک کنید.

• اگر نوار استری یا بخیه دارید، ممکن است 2 روز پس از جراحی دوش بگیرید. هر روز به آرامی محل را با آب و صابون بشویید و خشک کنید.

• از رفتن به استخر خودداری کنید.

• لوسیون یا پماد را روی محل برش نمالید.

• بعد از هر حمام لباس تمیز بپوشید. با ملحفه های تمیز بخوابید. تا زمانی که برش شما بهبود نیابد، حیوان خانگی را در تخت نگذارید.

• استریپ ها و بخیه ها در قرار ملاقات بعدی بیمار با پزشک برداشته می شوند.

بهترین روش های درمان دیسک کمر کدام است؟

با توجه به شدتی که مشکل دیسک کمر در افراد به وجود می آورد روش درمانی آن مشخص می شود. در بیشتر افراد روش درمانی غیر تهاجمی و جراحی بسته دیسک کمر موثر تر می باشد. بنابراین در درجه ی اول بیماران تحت روش درمانی آندوسکوپی و یا جراحی با لیزر قرار می گیرند. این روش در همه ی بیماران قابل اجرا نیست.

 در بیمارانی که باید جراحی باز دیسک کمر انجام دهند تزریق بر روی ریشه ی عصب و یا اطراف آن روش جایگزین مناسبی، برای افرادی است که تمایل به انجام این جراحی ندارند. به این تزریق اپیدورال گویند. در صورتی که بیماران تمایلی برای انجام هیچ کدام از موارد گفته شده نداشته باشند می توانند از دارو های ضد التهاب دیسک کمر و یا فیزیوتراپی استفاده کنند.

بهبودی و پیشگیری

کمردرد 8 نفر از 10 نفر را در دوره ای از زندگی خود تحت تاثیر قرار می دهد و این عارضه معمولا در عرض 6 هفته برطرف می شود. نگرش ذهنی مثبت، فعالیت منظم و بازگشت سریع به کار، همه عناصر بسیار مهم بهبودی هستند. به نفع بیمار است که به نوعی از فعالیت های اصلاح شده و سبک درست زندگی استفاده نماید. پزشک شما می تواند برای مدت زمان محدودی نسخه هایی را برای فعالیت های روزانه مجاز تجویز کند.

کلید جلوگیری از عود، پیشگیری است، بنابراین رعایت موارد زیر الزامی است.

• تکنیک های مناسب بلند کردن اشیا

• وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت و خوابیدن

• برنامه ورزشی مناسب برای تقویت عضلات ضعیف شکم و جلوگیری از آسیب مجدد

•  وزن سالم و توده بدون چربی بدن

•  نگرش مثبت و مدیریت استرس

• سیگار کشیدن ممنوع است.

داروهای تجویزی بعد از جراحی کم تهاجمی دیسک کمر

•  داروهای ضد درد را طبق دستور جراح خود مصرف کنید. با کاهش درد، مقدار و دفعات آن را کاهش دهید. اگر به داروی ضد درد نیاز ندارید، آن را مصرف نکنید.

•  مواد مخدر و داروی مسکن می تواند باعث یبوست شود. آب زیادی بنوشید و غذاهای پر فیبر بخورید. نرم کننده ها و ملین های مدفوع توانند به حرکت روده ها کمک کنند.

• فعالیت ها بعد از جراحی کم تهاجمی دیسک کمر.

• برش خود را 3 تا 4 بار در روز به مدت 15 تا 20 دقیقه یخ بگذارید تا درد و تورم کاهش یابد.

• بیش از یک ساعت در یک وضعیت ننشینید یا دراز نکشید مگر اینکه خوابیده باشید. سفتی منجر به درد بیشتر می شود.

•  هر 3 تا 4 ساعت یکبار 10-5 دقیقه بلند شوید و پیاده روی کنید. تا جایی که می توانید به تدریج راه رفتن را افزایش دهید.

چه زمانی با پزشک خود تماس بگیرید?

• تب بیش از 38 درجه.
• تهوع یا استفراغ تسکین ناپذیر.
•  علائم عفونت برش.
• خارش در محل برش (حساسیت به چسب پوستی درمابوند).
• تورم و حساسیت در ساق پا.
• شروع جدید گزگز، بی حسی یا ضعف در بازوها یا پاها.

•  سرگیجه، گیجی، حالت تهوع یا خواب آلودگی بیش از حد.

دوران نقاهت جراحی کم تهاجمی دیسک کمر

برای 2 هفته پس از جراحی یک قرار ملاقات بعدی با جراح خود تعیین کنید. فیزیوتراپی ممکن است برای برخی افراد ضروری باشد. زمان بهبودی بسته به بیماری زمینه ای تحت درمان و سلامت عمومی فرد از 1 تا 4 هفته متغیر است. ممکن است در محل برش درد احساس کنید. درد اولیه ممکن است بلافاصله پس از جراحی به طور کامل تسکین نیابد. سعی کنید نگرش مثبت داشته باشید و در صورت تجویز، تمرینات فیزیوتراپی خود را با پشتکار انجام دهید.

بیشتر افراد می توانند در عرض 2 تا 4 هفته یا کمتر با مشاغلی که از نظر جسمی چالش برانگیز نیستند به سر کار بازگردند. برخی دیگر ممکن است برای بازگشت به کار برای کارهایی که نیاز به بلند کردن وسایل سنگین یا کار با ماشین آلات سنگین دارند، حداقل 8 تا 12 هفته صبر کنند.

عوارض جراحی کم تهاجمی دیسک کمر

هیچ جراحی بدون خطر نیست. عوارض عمومی هر جراحی شامل خونریزی، عفونت، لخته شدن خون و واکنش به بیهوشی است. اگر فیوژن ستون فقرات همزمان با دیسککتومی انجام شود، خطر عوارض بیشتری وجود دارد.

شایان ذکر است که در صورت انجام جراحی توسط پزشک متخصص احتمال بروز این عوارض بسیار محدود می باشد.

ویس رضایت مندی بیمار دکتر یوسف کریمی

عوارض خاص شامل موارد زیر است:

ترومبوز ورید عمقی (DVT)

یک بیماری بالقوه جدی است که زمانی ایجاد می‌شود که لخته‌های خون در داخل سیاهرگ‌های پا ایجاد می‌شود. اگر لخته ها آزاد شوند و به ریه ها بروند، منجر به مرگ می شود. با این حال، راه های مختلفی برای درمان یا پیشگیری از DVT وجود دارد. بیمار هر چه زودتر بلند شود و از رختخواب خارج شود تا خون بدن بیشتر حرکت کند، احتمال لخته شدن کمتر شود. شلنگ ساپورت و جوراب‌های ضربان دار می‌توانند از تجمع خون در رگ‌ها جلوگیری کنند. ممکن است از داروهایی مانند آسپرین، هپارین یا کومادین نیز استفاده شود.

مشکلات ریوی

 ریه ها باید پس از جراحی بهترین عملکرد خود را داشته باشند تا اکسیژن کافی برای بهبودی بافت ها فراهم شود. اگر ریه‌ها دارای نواحی فروپاشی شده باشند، مخاط و باکتری‌ها تجمع می‌کنند می‌توانند منجر به ذات‌الریه شوند. پرستار شما را تشویق می کند که عمیق نفس بکشید و اغلب سرفه کنید.

آسیب عصبی یا درد مداوم

 هر گونه عمل بر روی ستون فقرات با خطر آسیب رساندن به اعصاب یا نخاع همراه است. آسیب می تواند باعث بی حسی یا حتی فلجی شود. با این حال، شایع ترین علت درد مداوم، آسیب عصبی ناشی از خود فتق دیسک است. برخی از فتق‌های دیسک ممکن است به طور دائمی به عصب آسیب برساند و به جراحی کاهش فشار پاسخ ندهد. در این موارد، تحریک نخاع یا سایر درمان‌ها ممکن است تسکین دهنده باشد. حتماً با انتظارات واقع بینانه در مورد درد خود وارد عمل جراحی شوید. انتظارات خود را با پزشک خود در میان بگذارید.

بهترین دکتر برای درمان دیسک کمر

دیسک کمر، عضو بسیار حساسی است و در صورتی که توسط پزشک متخصص به درستی درمان نگردد ممکن است عوارض جبران ناپذیری در پی داشته باشد.

شما عزیزان باید بهترین انتخاب را در داشته باشید، تا بهترین پزشک مغز و اعصاب و ستون فقرات را انتخاب نمایید.

دکتر یوسف کریمی

• دارای بیش از صدها عمل موفق دیسک کمر

• دارای بیش از صدها عمل موفق دیسک گردن

• بهترین پزشک به منظور درمان کم تهاجمی و جراحی بسته دیسک

• تخصصی جراحی مغز و اعصاب دانشگاه اصفهان

هزینه درمان دیسک کمر

هزینه درمان دیسک کمر بسته به شدت بیماری، نوع درمان انتخابی و تخصص پزشک متفاوت می باشد. به منظور اطلاع دقیق از هزینه ها، ضروری است که به جراح مغز و اعصاب مراجعه شود.

کلام آخر

دیسک کمر وظیفه حرکت آسان ستون مهره ها و جلوگیری از اعمال فشار به آن را به عهده دارد. در صورت آسیب دیسک کمر، بیمار درد زیادی را متحمل می شود و امکان راه رفتن از وی سلب می گردد. لذا درمان به موقع آن از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.